زمستانت را دوست دارم…

بسم الله النور

خدایا زمستانت را دوست دارم چون از جانب توست…

.
.
خدای مهربانم، بودنم در این دنیا به خواست تو بود و تو زمستانت را انتخاب کردی برای شروع رویش من در این دنیا. خدایا زمستانت را دوست دارم چون از جانب توست و برایم نشانه‌ی لطف و محبت توست.

خدای خوبم زندگی‌ام پر بوده از خاطرات تلخ و شیرین. برای موفقیت‌ها و تجربه‌هایی که کسب کردم از تو ممنونم و برای دردها و غم‌هایی که برایم فرستادی، بیشتر سپاسگزارم. چرا که درد انسان را بزرگ می‌کند و تو هر کس را که دوست بداری، فرصت بزرگ شدن در این دنیا را به او می‌دهی.

۲۷ زمستان را در این دنیا دیده‌ام و هنوز نتوانسته ام آنطور که باید بندگی کنم. خدایِ من، به من توانی بده تا بقیه عمرم سپاسگزار و قدردان نعمتهایت باشم و به غم‌ها و ناراحتی‌ها اجازه ندهم در نظرم بزرگ شوند که زبان به ناشکری بگشایم. خدایا کمکم کن تا زبان نشانه‌ها را یادبگیرم، تا آنچه که اختصاصی از جانب خودت برای من میفرستی را با همه وجود درک کنم، تا عاشقی کنم. خدای خوبم من را عاشق خودت کن.